- apoteoza
- • апофеоз* * *апофеоз
České-ruský slovník. 2013.
České-ruský slovník. 2013.
apoteoza — APOTEOZÁ, apoteozez, vb. I. tranz. (În antichitatea greco romană) A trece un erou sau un împărat în rândul zeilor. ♦ fig. A aduce laude şi onoruri excepţionale, a ridica în slavă (pe cineva sau ceva). [pr.: te o ] – Din fr. apothéoser. Trimis de… … Dicționar Român
apoteoză — APOTEÓZĂ, apoteoze, s.f. (În antichitatea greco romană) Solemnitate, festivitate prin care un erou sau un împărat era zeificat. ♦ fig. Onoruri extraordinare aduse cuiva; preamărire, slăvire, glorificare. [pr.: te o ] – Din fr. apothéose, lat.… … Dicționar Român
apoteoza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. apoteozazie {{/stl 8}}{{stl 7}} nadanie jakiejś postaci, idei, rzeczy cech godnych uwielbienia; przedstawienie postaci, idei itp. w sposób wyidealizowany; idealizacja, gloryfikacja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Apoteoza … Langenscheidt Polski wyjaśnień
apoteoza — apoteóza ž DEFINICIJA 1. rel. uvrštavanje čovjeka među božanstva [apoteoza rimskih careva] 2. raskošna i svečana završna skupna slika kazališne ili slične izvedbe, u kojoj se rezimira sve što je prikazano, te proslavlja znameniti događaj i… … Hrvatski jezični portal
apoteóza — ž 1. {{001f}}rel. uvrštavanje čovjeka među božanstva [∼ rimskih careva] 2. {{001f}}raskošna i svečana završna skupna slika kazališne ili slične izvedbe, u kojoj se rezimira sve što je prikazano, te proslavlja znameniti događaj i domovina 3.… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
apoteóza — e ž (ọ̑) poveličevanje, proslavljanje osebe ali stvari: drama se zaključi z apoteozo ljubezni; pretresljiva apoteoza človeka, trpljenja; Duma je pesniška apoteoza domače zemlje // pri starih Grkih in Rimljanih povzdignjenje posebno zaslužnega… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
apoteoza — ż IV, CMs. apoteozazie; lm D. apoteozaoz 1. «nadanie komuś lub czemuś cech godnych czci i uwielbienia, przedstawienie postaci, idei, wydarzenia w sposób idealizujący zwykle w dziele literackim, plastycznym lub muzycznym; wyidealizowanie» Apoteoza … Słownik języka polskiego
apoteozá — vb. (sil. te o ), ind. prez. 1 sg. apoteozéz, 3 sg. şi pl. apoteozeázã … Romanian orthography
apoteotic — APOTEÓTIC, Ă, apoteotici, ce, adj. (Rar) De apoteoză, care constituie o apoteoză. [pr.: te o ] – Apote[oză] + suf. otic (după hipnoză – hipnotic). Trimis de cata, 07.03.2004. Sursa: DEX 98 APOTEÓTIC adj. v. triumfal. Trimis de siveco,… … Dicționar Român
apoteozare — APOTEOZÁRE, apoteozări, s.f. Acţiunea de a apoteoza. [pr.: te o ] – v. apoteoza. Trimis de cata, 07.03.2004. Sursa: DEX 98 apoteozáre s. f. (sil. te o ), g. d. art. apoteozării; pl. apoteozări Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa … Dicționar Român
diviniza — DIVINIZÁ, divinizez vb. I. tranz. 1. A iubi nespus de mult pe cineva; a adora, a proslăvi. 2. A trece pe cineva în rândul divinităţilor, a atribui cuiva putere divină, a deifica. – Din fr. diviniser. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX… … Dicționar Român